شیعیان بحرین

مسائل اجتماعی هدایت می کند؛ به این صورت که پس از اجرای احکام الهی و تطبیق آن ها بر مسائل اجتماعی، جامعه را ملزم به این احکام می کند لذا مناسب آن است که رهبر، اعلم ِدر نتیجه باشد؛ یعنی حکم اجرایی ِاو اقرب الی الصواب باشد و علم در این اعلمیت ثمره علم به صغری و کبری است؛ یعنی رهبر باید در مجموعه علومی که برای رهبری به آن نیازمند است، اعلم باشد، که یکی از این علوم، علم به کبرویات است و دیگری علم به موضوعاتی است که در تشخیص وظیفه فعلی و عملی مؤثر است (علم به صغرویات).
چکیده

در این نوشتار کارکرد شیعیان افغانستان درحکومت های مرکزی که دخالت مستقیم باسرنوشت شان داشته اند ونحوه تعامل حکومتها با آنها (از قرن دهم هجری تا خروج ارتش شوروی از این سرزمین ) مورد بررسی قرار می‌گیرد. در آغاز چگونگی رفتار و سیاست دولت‌های مرکزی در قبال شیعه‌ها است، که پس از آن به سیاست‌ها و عملکردهای حکمان در برخورد با پیروان مذهب شیعه در این محدودة جغرافیایی به بحث گرفته شده و در پایان به مشارکت شیعیان در حکومت‌های وقت ، پرداخته شده است .

کلید واژه ها: